Vücudun en büyük eklemi olan diz eklemi doğal olarak sportif yaralanmalarda değil sık yaralanan eklemdir. Hatta bazı rakamlar o spor dalından ürkütülmesine bile neden oluyor. Mesela Amerikan Futbolu’nda ki yaralanma oranı diğer spor dallarına göre dizde beş misli fazladır. Doğal olarak sporcularda en çok karşılaşılan yaralanma diz ekleminde oluşur. Diz eklemi içerisinde yaralanmaların üçte ikisi bir yaralanma şeklinde oluyor. Ama üçte biri de tekrarlayıcı travmalar şeklinde oluyor. Diz eklemine binen tekrarlayıcı yüklenmeler günün birinde artık diz eklemini iflas ettiriyor. Bir takım problemlerle karşımıza çıkıyor.
Diz eklemi içerisinde de karşılaşılan en sık problemlerden biri diz iç bağ yaralanmalarıdır. Hepsi çapraz bağ lezyonu değil ama iç yan bağ lezyonları en sık karşılaşılandır. Genellikle altı haftalık bir süreç hastaların tekrar toplanmalarına ve sahalara dönmelerine olanak tanıyor.
Diz aynı bir saat gibi çalışır. Saatin nasıl bir elemanında bozukluk olursa, ahenkle çalışması, bütün olarak çalışması ortadan kalktığı gibi dizde de yaralanmalarda böyle şey olur. Dizde de bir yapı bozulunca diğer yapılar olumsuz bir şekilde etkilenir. Örneğin; bir menüsküs yaralanmasına bir bağ yaralanması eşlik edebiliyor. Bağ yaralanması yapacak kadar büyük bir yaralanma şekli menüsküsü de zedeleyebiliyor.
Gençler bu konuda çok dikkat etmek zorundalar. Çok çabuk büyüyorlar. Ancak ona uygun bir adele yapısı olmuyor. Halk arasında vücudun oturması diye bir durum vardır. Onlar henüz vücutları oturmadan bir dizi keyifli sporları yapmayı arzu ediyorlar. Bu durum yaralanma riskini de beraberinde getiriyor. Böyle olunca da küçük bir yaralanma mekanizması, yaralanma şekli onlarda menüsküs problemiyle karşımıza geliyor. Menüsküs yaralanması olabilir. Ama tedavideki temel ilkelerin başında sporu yapan çocuğu bütün sportif yaşamı boyunca korumak gerekiyor. Menüsküsü 16-17 yaşında gencecik çocukta çıkartarak tedavisi uzun yıllar sonra sportif yaşamının süresini kısaltıyor ya da erken kireçlenmelere yol açıyor. Genç yaşlarda mümkün olduğunca menüsküsünü korumak istiyoruz. Yerine tekrar yenisini dikiyoruz. Onları orada tutmayı sağlamayı hedefliyoruz ki uzun yıllar sonra bugünlerin hatıralarını taşımasınlar. Gençken mümkün olduğunca iki ay üç ay eğer dikilirse menüsküs yaralanmasından sonra spora geri dönebilirler.
