Bacaktaki kirli kanın tahliyesini sağlayan sistemin aniden belli bir parçasının tıkanmasına derin ven trombozu denir. Bu durum bacağın sadece kendisine ait şikayetleri ortaya çıkartır ve tek başına hayati tehlikesi yoktur. Akciğerde olduğu zaman, pulmoner emboli ile karşılaşıldığında bu durumun akciğerdeki ne kadar alanı etkilediği önemlidir. Akciğerde uzun bir sahayı etkilediği zaman, kalbin sağ tarafının fonksiyon bozukluklarını ortaya çıkartabilir ve hayati tehlikeye yol açabilir. Hayati risk açısından değerlendirildiği vakit akciğerin, ya da her iki akciğerin ne kadar bu pıhtıyla tıkanıklıktan etkilendiği doktorlar açısından önemlidir. Akciğerlerin küçük bir alanı etkilendiyse hayati risk taşımaz, büyük alanı etkilendiyse hayati riskler taşıyabilir. Aynı şekilde derin ven trombozu olan biriside, eğer tedavi edilmezse, kan sulandırıcı tedaviye başlanmazsa bacaktaki pıhtının kopup, akciğere gidip akciğerdeki böyle bir tabloyu ortaya çıkartması da mümkündür.
Pulmoner emboli ve derin ven trombozunda olan patolojik bozukluk, toplardamar sisteminin bir parçasında kan pıhtısıyla tıkanma olarak ortaya çıkar. Bir kaç çeşit tedavi yöntemi vardır. Hastalık eğer çok ileri düzeyde ve önemli bir parçada tıkanıklığa yol açmamış ise, vücudun kendi pıhtılara karşı salgıladığı bir takım enzimler vardır. Bu enzimlerin pıhtıyı eritme özellikleri mevcuttur. Vücudu kendi haline bırakma bir tedavi prensibidir. Bunun yanında vücudu kendi haline bırakıp kendi emzinleri pıhtıları eritsin diye beklerken, yine pıhtıların özellikleri ya da kan hücrelerinin özellikleri bir yerde vücudumuzda, kan pıhtısı oluştuğu zaman onun yanından geçen başka hücrelerde pıhtıya tutunup kümeleşerek pıhtının büyümesine, uzamasına yol açabilirler. Bu dönemde doktorlar kan sulandırıcı ilaçlar verirler, yani kan hücrelerinin birbirlerine yapışma özelliklerini baskılayıcı bir takım ilaçlar başlatırlar. Pıhtı büyümeyip var olan pıhtının kendi emzinleriyle eritilsin diye. Bacakta olduğu zaman, genç insanlarda, bir bacağın komple bütün toplardamar sistemini etkilemiş olan hastalarda veya akciğerde ileri düzeyde bir bölgeyi etkilemiş olan insanlarda, kendi haline bırakmaktansa buralara pıhtı eritici katater yerleştirilir bu da ikinci tedavi yöntemidir. Anjiyo benzeri bir işlemle, toplardamar sisteminin içine girilip, pıhtının ortasına plastik, çok ince bir katater yerleştirilir. Bu kataterin üzerinde yüzlerce delik vardır. Bu deliklerden pıhtının içerisine, pıhtı eritici bir ilaç enjekte edilir. Bu bir kaç gün süren bir tedavidir. Her gün anjiyografi gibi pıhtının ne kadar eridiği, pıhtının hangi parçasının eridiği, kataterin yerinin değiştirip, değiştirilmeyeceğini kontrol etmenin gerektiği tipte bir tedavi yöntemidir. Tüm pıhtıyı özellikle erken dönemde eritebilmek bu tedavi yöntemleriyle mümkündür.
