Endoskopik sistemler, yani ufak kamera sistemleri ile ameliyat yapılması öncelikli olarak genel cerrahi, kulak, burun, boğaz gibi branşlarda başlamıştır. Tabii ki teknolojinin ilerlemesiyle beyin cerrahisinde de son on beş, yirmi yıl içinde nöroendoskopi hayli kullanım imkanı bulmuştur. İki grup rahatsızlıkta endoskopi kullanılmaktadır. Birincisi beynimizin içinde bulunan sıvı, dolu boşluklara yönelik ameliyatlar. Örneğin hidrosefali denilen aşırı sıvı birikmesinin tedavisinde günümüzde ilk seçilen yöntem nöroendoskopik girişimdir. Bir şant takılması yerine endoskopla kanal açılmaktadır. Yine beyin dokusu içinde sıvı barındıran kistlerin tedavisinde, artık kafatasının açılması ameliyatları tarihte kalmış ve endoskopi ile tedavi uygulanmaktadır. Yine beynimizin içindeki boşluklarda bulunan tümörlerin tedavisinde de son yıllarda büyük kafatası açılımları yerine sadece dört milimetrelik bir delikten endoskop, yani kamerayla girip ameliyat yapılması tercih edilmektedir. Bunlar birinci grubu oluşturmaktadır. İkinci grup ise burun yoluyla yapılan ameliyatlarda endoskopun seçilmesidir. Çünkü endoskopun görüntüsü yaklaşılan noktada mikroskoptan çok daha nettir. Dolayısıyla bu konuda el becerisi gelişmiş cerrahi ekipler endoskopik girişimleri, burnumuzdan girerek ulaşılabilecek hipofiz tümörleri, kafa tabanı tümörlerinde tercih etmektedirler.
Günümüz çocuk beyin cerrahisi pratiğinde doktorlar, nöroendoskopiyi hidrosefali ve araknoid kistlerin tedavisinde kullanmaktadırlar. Hidrosefali, beyin dokusu içinde sıvı birikmesi ve bunun beyin dokusu üzerine baskı yapması ile kendini göstermektedir. Baskı altında kalan beyin dokusu zarar göreceği için, bu basıncın düşürülmesi ve sıvı devir daiminin sağlanması gerekir. İşte bu yolda endoskopi, uygun bir cerrahi tedavi yöntemidir. Yine eskiden kafatasını açarak yapılan büyük kist ameliyatlarını günümüzde doktorlar endoskopla yapmaktadırlar. İki nokta iki milimetre çapındaki bu kamerayla kistin içine girip, bir deyişle içi su dolu balon gibi olan bu kistin duvarlarına delikler delerek balonun içindeki sıvıyı kaybetmesini sağlamaktadırlar. Nöroendoskopinin birincil yararı hastanın vücudunda, oldukça ufak bir giriş noktasından girdikleri için, yara ve kemik iyileşmesi çok süratli olmaktadır. İkincisi hastayı sarsmayan bir cerrahi girişimi olduğundan hastanede kalış süresi ve hastanın tekrar günlük hayatına uyum sağlayabilme süresi son derece kısa olmaktadır. Bu nedenle de nöroendoskopik girişimler gittikçe artan oranda tercih edilmektedir.
