Koku alma, insanda kokuların ayırt edilmesini sağlayan, birçok hayvandaysa ayrıca, yiyecek bulma, eş arama ve çevreyi tanıma amacıyla kullanılan önemli duyu. Koku alma havada bulunan maddelerle, tadal-ınaysa besinlerle ilgili olmakla birlikte, her iki duyu da ı evredeki havada ya da besinlerde bulunan kimyasal maddeleri algılamanın sonucudur. Kokunun algılanması koku organlarına (hayvanların büyük bölümünde burun) gelen moleküllerin sinirleri uyararak beyindeki koku merkezlerine elektrik uyarıları, göndermeleriyle gerçekleşir. Sazan balığı gibi bazı balıkların bedenlerinde de koku alıcılar bulunur.
Böcekler deyse, koku ve tad alıcılar özellikle duyargalarda yer alır, ama bedenin başka yerlerinde de bulunabilirler. Bazı pervanelerin çatallı duyargaları dişiye özgü bir tek koku molekülünü bile algılayabilir. Sürüngenler ile iki yaşayışlıların ağızlarının tavanında, ağıza dolan havanın taşıdığı kokuları saptayan hücreler bulunur. Yılanlar da, çatallı dillerini uzatarak havadaki molekülleri “yakaladıktan” sonra, dili, içinde koku organlarının yer aldığı boşluklara çekerler.
İnsanda kok ualma duyusu birçok hayvarınki kadar gelişmemiş olmakla birlikte, birkaç bin farklı kokuyu ayırt etmeyi sağlar. Kedi ve köpek gibi memelilerdeyse koku çok daha büyük önem taşır: Dolaştıkları yerleri özel kokulu sidikleriyle işaretlerler; dişiler, çiftleşmeye hazır olduklaronı yayınladıkları kokularla belirtirler. Som balığı gibi bazı hayvanlar, göçleri boyunca geçtikleri yerleri sudaki kokulardan belirleyerek, yumurtlamak için aynı yerlere dönerler.
