İşitme aygıtı kulakları ağır işitenlerde normal duyum sağlayan aygıtlara verilen genel ad. İlkel biçim-lerini dinleme borularının (ağızları büyük olduğu için. dış kulağa oranla daha çok ses toplayan borular) oluşturduğu, transistörlerin bulunmasından sonra çok küçük boyutluları yapılan işitme aygıtları, temelde bir mikrofon (sesi alıp küçük bir elektrik sinyaline dönüştürür), bir yükseltici {elektrik sinyalini güçlendirir), bir kulaklık (“alıcı” ve “dinleyici” de denir) ve yükselticiyi çalıştıran bir güç kaynağından (genellikle küçük bir pil) oluşurlar ve işitme ağırlığının bütün biçimlerine {pes seslerin alınmasını, tiz seslerin alınmasını ya da bütün seslerin alınmasını düzeltme) ayarlanabilirler; genel olarak bedene takılan işitme aygıtları (her türlü işitme ağırlığında kullanılacak güçte ve büyük boyutludurlar; ama gizlenmeleri kolay değildir), kulak arkasına ya da gözlük çevresine takılan işitme aygıtları (boyutları küçük, ama verimleri düşüktür) ve çok büyük boyutlu işitme aygıtları (verimleri çok yüksektir; genellikle sağır-dilsiz okullarında kullanılırlar) biçiminde üç grupta toplanabilirler.
