Çok severek evlendiğiniz ve ve mükemmel başladığınız evliliğiniz bir süre sonra çıkmaza girebilir. Aslında mükemmel eş olmayacağı gibi mükemmel eş de yoktur. Bu yüzden evliliğin baş döndürücü ilk zamanları gecince ortaya çıkan bir takım aksaklıklar eşlerin canını sıkabilir. Ancak her şey geç olmadan önlem alınması gerekiyor. Bunların başında evliliği kurtarmak için gidilen evlilik terapileri geliyor. Evlilik, eşlerin birbirlerini anlaması, sorunlara ortak çözüm üretmesi ve hatta yeri geldiğinde de seviyeli bir şekilde kavga etmesi demektir. Bu şekilde anlaşamayan yani sağlıklı iletişim kuramayan çiftler için en uygun çözüm evlilik terapisidir. Bu terapiler sağlıklı iletişim içindir. Günümüzde yaşam koşullarının zorlaşması ve bazı geleneksel davranış kalıpları sebebiyle evlilikler mutsuz bir şekilde devam ediyor ya da sonuçlanıyor. Evlilik terapisi çiftlerin önce birbirlerini anlaması, ne istediğini bilmesi, daha sonra karşısındakini anlaması ve birbirlerini kırmadan orta noktayı bulmaları için bir yapılıyor.
Bu terapilerde çiftlerin birbirlerine saygı duymaları ve insan olarak değer vermeleri amaçlanır. Çiftlerin uzlaşarak orta noktayı bulmaları, uzlaşamadıkları noktada ise birbirlerini anlayıp görüşlerine değer vermeyi öğretir. Çitflerin sürekli tartıştıkları konular olabiliyor. Evlilik terapisi sorun teşkil eden konulara çözüm bulma sürecidir. Böylelikle zor sorunlarla mücadele eden çiftlerin bu durmlarda bile zorluların üstesinden gelmesi ilişkilerinde yeni boyut kazandırarak ilerleme sağlamaları hedeflenir. Çiftler sorun çözme pratiği kazanırken, geçmiş sorunlara da çözüm bularak bu noktaya nasıl geldikleri konusunda fikir sahibi olurlar. Ancak şu nokta çok önemlidir. Çiftlerin boşanma aşamasına gelmeden evlilik terapisi almaları gerekir.
Boşanma aşamasına gelmemiş ancak evliliğinde sorun olduğunu kabul eden çiftlere uygulaması gerektiğini vurguluyor uzmanlar. Bu terapileri almada kadınların öncelikli olduğu vurgulanıyor. Kadınların sorun çözmede erkeklere göre daha istekli olduğu vurgulanmakta. Erkeklerin özel durumlarını açmada daha katı olduğu ve evlilikle ilgili sorunları konuşmayı zayıflık olarak algıladıkları için bu konuda yardım almaktan kaçındıkları belirtiliyor. Ayrıca çocuksuz çiftlerin çocuklu çitflere oranla yardım alma konusunda daha isteksiz oldukları ve buna neden olarak da çocuk olmadığından aile bağlarının daha zayıf olması gösteriliyor.
