EPİTEL. Bir organın, oluşumun dış ya da iç yüzeyini örten doku. Deri, akciğerlerin, barsaklann ve idrar yollarının -mukozası, hep birer epitel örneğidir. Yerine göre suya karşı direnç ya da emme özelliği gösteren bir katman biçimindedir. Epitel hücrelerinin kendi kendilerini yenileme hızlan çok yüksektir.
Epitelyum doku, eiptel hücrelerden meydana gelir ve bedenin iç ve dış yüzeylerini kapatır. Tek katlı veya çok katlı bir yapı olarak dizilen epitelyum hücreleri, farklı bezlerin yapısına katılmaktadırlar. Ürogenital sistemin, bedenin dışarı açılan kısımları, deri ve sindirim kanalı vücudun dış yüzeylerini meydana getirirken, kalp ve damarların iç yüzleri, kalp ve akciğer zarlarının iç yüzeyleri bedenin iç yüzeylerine örnek verilebilir. Epitel hücreler, sahip oldukları görevleri yapacak özelliklere sahiptirler. Örnek vermek gerekirse, bazı epitel hücreleri sindirim kanalının iç yüzeyini sarıp, beden için gerekli olan besin maddelerinin emilimi sağlamak için uygun bir yüzey hazırlarken, bazı epitel hücreleri de iç ve dış salgı bezlerinin yapışmasını sağlarlar. İnsan organizmasında üç farlı epitel doku vardır.
1) Tek katlı epitel doku
2) Çok katlı epitel doku
3) Değişici epitel doku diye tanımlanabilir.
