İçindekiler
Öğretmenler bu uyum sürecinde mutlaka önemlidir. Ama genelde şöyle bir yanlış anlaşılma olur. Çocuk okula gitmek istemediği durumda anne baba genelde çocuğun okulla ilgili bir sıkıntısı olduğunu düşünür. Hatta genelde öğretmenle ilgili bir sıkıntı olduğu düşünülür. Bu genellikle doğru değildir. Çok ufak tefek örnekler olsa da çok uygun olmayan öğretmenler ya da yanlış tavırdaki okullar söz konusu olabiliyor zaman zaman. Ama genelde çocuğun özelinde çocuğun annesiyle özellikle ve evle ilişkisi olduğu için öğretmen tabii ki destekleyici şeyler yapabilir. Çocuğu yavaş yavaş okula alıştırmak, ona bir şekilde daha şefkatli, daha sıcak davranarak annesinden ayrılmasını kolaylaştıran bir öteki olmak durumunda faydası olabilir. Ama sıkıntı öğretmenle ilgili ya da okulla ilgili değildir. O yüzden anne çocuk ilişkisi ile çalışmak çok önemlidir.
Korkunun, kaygının yaşandığı dönem önemlidir. Hangi dönemde yaşanıyor? Çocuk eğer hiç okul öncesinde eğitim almadıysa, ilk defa ilkokul birinci sınıfa başlıyorsa ve annesinden ayrılmakta, okula gitmekte zorlanıyorsa, böyle bir kaygı yaşıyorsa tabii ki doğal olarak öğrenmesi de etkilenecektir. Çünkü zaten okula gidemeyecektir. Bu bütün ön koşullardan, okuma yazmayı öğrenmek için gereken uyum sürecini geçiremeyecek bu yüzden öğrenmeye karşıda olumsuz bir tavrı olacaktır. Okul başarısızlığı daha sonraki dönemlerde mesela bazen 6. Sınıfa giden bir çocukta biz okula gitmekle ilgili sıkıntı yaşayabiliyoruz. O dönemde yaşarsa tabii bu korkuyu tabii ki okul başarısı ciddi oranda etkilenir.
Okul korkusunun daha çok anneden ayrılma sorunu olarak düşünürsek anneyle ilişkisinde çok bağımlı, fazla yakın, henüz kendi bağımsızlığını çok kazanamamış çocuklarda biz bunu yaşıyoruz. Eğer bir çocuk okula hazır değilse bu şu anlamına geliyor. Annesinden ayrılmaya hazır değilse o zaman okul fobisi, okul korkusu ya da daha doğru tanımıyla anneden ayrılma, ayrılık kaygısı dediğimiz durumu yaşayabilir. Bir çocuğun okula gidebilmesi için annesinden bir miktar, bir mesafe ayrılmış, uzaklaşmış olması gerekiyor. Kendi öz bakım becerilerini halledebilmek bunlardan biri. Tuvalet eğitimi gibi çok temel konularda anneden ayrılmış, kendi başına bir şeyler yapabiliyor olmak çok belirleyicidir.
