Dizler, alt ekstremitemizin, bacaklarımızın en önemli eklemlerinden biridir. Kalça ve ayak bileğiyle beraber, yürümemizi, hareket etmemizi sağlar, adeta tekerleklerimizdir. Bu, özellikle çocukluk yaşlarında farklı sebeplerle, erişkinlik gençlik yıllarımızda daha farklı sebeplerle ve yaşlılıkta da, daha çok diz kireçlenmesi denilen durumlarda diz ağrıları karşımıza çıkar. Çocukluk yaşlarında daha çok kas ve tendon zorlanmaları, kirişlerin kemiklere yapışma yerinde asılma ve zorlanmalar, daha gençlik yıllarında özellikle sportif aktivitelerin artmasından sonra menisküs bozuklukları, çapraz bağlar, yan bağlardaki yaralanmalar ve yumuşak dokularda ki bozulmalar ya da diz kapağı arkasındaki kıkırdakta bozulma şeklinde karşımıza çıkar. Daha ileri yaşlarda ise kıkırdağın bozulması ve incelmesi sonucunda kireçlenme dediğimiz sorun ortaya çıkar.
Standart bir fizik tedavi yaklaşımı yoktur. Genç yaşlarda, özellikle dinlenmeyi bazen ön planda tutarız, fakat başka bir zamanda ise aktiviteyi ön planda tutabiliriz. Genellikle, bu tedaviye yaklaşımda şunlar esastır: Birincisi, diz çevresindeki kasları kilitleyen kasları, özellikle kuvvetlendirmek, dizin her taraf açıklığının sağlanması ve hastanın aktivitesine göre ihtiyacına göre bir yaklaşım. Bu bir sporcuda, ön çarpraz bağını yırttıysa çok daha uzun, çok daha sofistike yöntemleri kaplar. Fakat bazen çok küçük bir diz yaralanmasında daha geçici ve basit tedavilerle iş çözülebilir. Diz sorunlarının tedavisinde standart bir yöntem yoktur. Farklı diz rahatsızlıklarında hastaların potansiyeline, kapasitesine, beklentisine, yaşına göre tedavi amaçları ve yolu değişir. Özellikle dizin akut ağrılarında, şişmelerinde fizik tedavi ajanlarından soğuk, bunun yanında yine medikal tedaviden antienflamatuar ilaçlardan faydalanılır. Fakat özellikle dizde ki kısıtlıklar da kontraktürlerde sıcak, ultrason ve diğer yöntemler yer alabilir. Fakat kabaca buradaki amaç öncelikle ağrının giderilmesi, inflamasyonun giderilmesi, diz çevresindeki kasların yeterince güçlenmesi, dizin kilitlenebilmesi için ve daha sonrasında da hastanın ihtiyaçlarına göre dizin tedavi edilmesidir. Bu yıldız bir sporcuda farklı olur, sadece yürümeye ihtiyacı olan yaşlı birinde daha farklı olur. Özellikle ortopedik rehabilitasyon uygulamalarında ihtiyaçlar çok daha farklı olacaktır. Masadan kalkabilmek, sandalyeden kalkabilmek, kendi kendine yürüyebilmek için yüz derecelik diz açısı genelde yeterli olabilmektedir. Fakat yıldız bir sporcu için ise bu ihtiyaç çok çok fazlasında, hem güçlü kaslar, hem de hareket açıklığı açısından daha fazla tedavi, zorlama ve rehabilitasyon gerektirir. Bunların hepsi hastanın ihtiyacına göre, beklentisine göre yapılan uygulamalardır.
