Hayvanlar, vücut sıcaklıkları çevre sıcaklığı ile aynı olan Soğukkanlı Hayvanlar ve beyindeki bir “sıcaklık düzenleyici merkez” sayesinde vücut sıcaklıkları çevreden bağımsız olarak belirli sınırlar içerisinde kalan Sıcakkanlı Hayvanlar olarak iki gruba ayrılır. Bu ikinci grup hayvanlarda normal vücut sıcaklığı 35°C ile 40°C arasındadır. Bu sıcaklık, Kış Uykusu sırasında büyük Ölçüde azalır. İnsanda ağızdan alman vücut sıcaklığı değerleri genellikle 36-37,2 arasında değişir ve ortalama 37 santigrad-derecedir.
Bu değer günlük, kadınlarda da aylık dalgalanmalar gösterir. Ateş yükselmesi durumunda sıcaklık ayan, normalden daha fazlasına düzenlenmiş durumdadır. Vücut çok sıcak olduğunda deriye yakın olan kan damarları genişleyerek dana fazla kan taşır ve bunun radyasyon (ışıma) ve konveksiyonla soğumasını sağlar. Aynı zamanda ter bezleri de Terleme olayı ile, buharlaşan ter sıvısının meydana getirdiği bir ısı kaybına sebep olurlar. Vücut çok soğuk olduğunda deriye yakın damarlar büzülür, metabolizma hızlanır ve daha fazla ısı meydana getirmek amacıyla Titreme ortaya çıkar. Derinin altındaki yag ve vücuttaki kıllar (başka hayvanlarda kürk), ısı kaybını engeller. Soğuğa karşı alınan bu savunma düzenleri yeterli olmazsa hipotermi denilen durum meydana gelir: Vücut sıcaklığı düşer, işlevler yavaşlar ve kişi ölebilir.
————————————————————————–
Vücut Sıcaklığı, insanda ve bütün hayvanlarda bedenin ısı derecesi. Hayvanların çoğunda beden sıcaklığı, çevre koşullarına göre değişir. Bütün omurgasızlar, sürüngenler ve balıklar, soğuk kanlı hayvanlar diye nitelenen bu öbekte yer alırlar. Sıcak kanlı diye nitelenen bazı hayvanlarsa, bedenlerindeki ısı üretimi ve yitimini denetleyerek beden ısılarını belirli bir noktada tutarlar. Söz konusu belirli beden ısısı, insan dahil memelilerde 37-38°C, kuşlarda 40°C’tır.
Canlı dokunun kimyasal tepkimeleri bu ısı derecelerinde en etkin biçimde gerçekleşir. Gerek sıcak, gerek soğukkanlı hayvanların derilerinde ve bedenlerinde yer alan ısı algılayıcılar hayvana ısınması ya da serinlemesi gerektiğini bildirince beyindeki bir merkezin gerçekleştirdiği düzenleme işlemine, ısı ayarlaması adı verilir. Sıcak kanlı hayvanlar, metabolizmalarının bir yan ürünü olarak ısı üretir, terleyerek, soluyarak ya da dış etkilerle serinlerler. Soğuk kanlı hayvanlarsa, ya düşük sıcaklık derecelerinde yaşamaya uyum sağlar ya da güneşte yatarak ısınırlar. Bedensel işlevleri çevrelerinden çok daha yüksek bir ısıda gerçekleşen sürüngenler ve böceklerin birçoğu gibi güneş altında ısınan hayvanlar, çok sıcak olduğu zaman güneşten kaçarak, hava serinleyince de güneşe çıkarak, sıcak kanlılar gibi belirli bir
Beden sıcaklığı, günün belirli saatlerine göre değinir, ama ‘bedenin, her yeri hiçbir zaman aynı sıcaklıkta olmaz. Erkek, kadın ve çocuk beden ısılarını gösteren bu çizimdeki tıeyaz lekeler bedenin en sıcak, koyu mavi-siyah alanlarsa en soğuk kesimlerinidir.
beden sıcaklığım korurlar. Büyük omurgalılardan çoğunun çekirdek sıcaklığı (bedenin iç sıcaklığı), beyin sıcaklığından yüksektir; çünkü beyin, özel bir ısı değiştirici mekanizmayla serinletilir.
Beden sıcaklığı düşmesi, bedenin normal sıcaklığının apansızın azalması. Uzun süre denizde su içinde ya da soğukta kalma sonucunda ortaya çıkan beden sıcaklığı düşmesi, ölüme yol açabilir. Yalnız yaşayan ve hastalıklar yüzünden hareket yeteneğini yitirmiş yaşlılarda ya da beden sıcaklığını ayarlama yeteneği henüz gelişmemiş yeni doğmuş bebeklerde de oldukça rastlanan bir olaydır.
