Ayak canlıların birçoğunun, kaslarının gücünü harekete dönüştürerek üstünde yürüdükleri organ. Ayak, canlının yaşama koşullarına göre çok değişik biçimlerde olabilir: Kuşların ayaklarında, üstüne kondukları dallan kavramalarını ve avlarını parçalamalarını sağlayan pençeler, kurbağaların ayaklarında suda yüzmelerini sağlayan perdeler vardır. insan ayağı üç bölümden oluşur: Ayak bileği kemikleri; ayaktarağı kemikleri; ayak parmağı kemikleri. Ayağı bacak kemiğinin alt ucuna bağlayan 7 bilek kemiği, ayağın yukarı, aşağı hareket etmesine olanak sağlayan esnek bir yapıdadırlar; 5 tarak kemiğine bağlanırlar. Yere basmayı ve bedeni itmeyi sağlayan parmaklardan başparmakta 2, öbür parmaklarda 3’er kemik bulunur.
Ayak yere esnek bir eğrilikte basar ve yürünürken ağırlık, topuk kemiğinden parmaklara aktarılır. Söz konusu esnek eğrilik, düşme sırasında ya da yerdeki bozukluklardan ötürü ortaya çıkan sarsıntıları da hafifletir. Omurgalıların ayaklarında temel yapı genellikle değişmez; daha çok, kemiklerin büyüklüğü ve duruşu bakımından farklılıklar gözlenir. At, inek, deve, vb. hayvanların ayaklarında, hızlı koşmalarına olanak veren temel değişiklikler göze çarpar. Atta, üçüncü parmak dışında, parmak yoktur; buna karşılık, tarak ve bilek kemikleriyle birlikte uzamış bir yapıda olan üçüncü parmak, hayvanın ayağının alt bölümünü oluşturur. Toynaksa, kemikten değil, özel bir deri tabakasından oluşmuştur.
